പാര്‍വ്വതീ നാളെ കാലത്ത് പുഞ്ചപ്പണി തുടങ്ങണം. എല്ലാം ശരിയായി. വൈകിട്ട് ആറാട്ട് കടവിലും, അടിയറ തിരുത്തിന്മേലുമുള്ള അയ്യപ്പന്‍ കാവുകളില്‍ വിളക്ക് വെച്ച് നാളികേരം ഉടക്കണം. നീ ഒരു ആറ് മണിക്ക് മുന്‍പായി കുളിച്ച് നല്ല സെറ്റ്മുണ്ടെടുത്ത് തയ്യാറായി നില്‍ക്കണം. പൂജാ സാധനങ്ങളെല്ലാം രണ്ടിടത്തേക്കും പ്രത്യേകം കരുതണം. വെളിച്ചെണ്ണയും, തിരി നൂലും, തീപ്പെട്ടിയും എല്ലാം എല്ലാം..
തിരുത്തിന്മേലെ കാവിലേക്ക് തീപ്പെട്ടി കൂടുതല്‍ വേണം. അവിടെ കാറ്റ് കൂടുതലാ.. ചന്ദനത്തിരിയും പിന്നെ വെള്ളം കോരാന്‍ ബക്കറ്റ്, കയറ് മുതലായ സാധങ്ങളെല്ലാം വേണം. ഒന്നും ഞാന്‍ മറന്നുവെന്ന് എന്നോട് പറയരുത്.
പിന്നെ സമയം ഉണ്ടെങ്കില്‍ നമുക്ക് തിരുത്തിന്മേലുള്ള ഉണ്ണിയേട്ടന്റെ വീട്ടിലും കയറണം. ഉണ്ണ്യേട്ടന് മുറുക്കാനും മറ്റും വാങ്ങിക്കോളൂ... തിരിച്ച് വരുമ്പോള്‍ ഒരു പക്ഷെ ഇരുട്ടിയെന്ന് വരും. ടോര്‍ച്ച് എടുക്കണം. അല്ലെങ്കില്‍ ശവപ്പറമ്പിന്റെ അടുത്ത വീട്ടീന്ന് ചൂട്ട് കത്തിച്ച് വാങ്ങാം. എല്ലാം സൌകര്യം പോലെ ചെയ്തോളണം.
എന്നാല്‍ ഒരുക്കങ്ങളാകട്ടെ വേഗം...ഞാന്‍ കുളത്തിലൊന്ന് മുങ്ങിയിട്ട് വരാം.......
“ഉണ്ണ്യേട്ടനിതെന്തിന്റെ കേടാ... കുളമൊക്കെ വറ്റാറായി.. കലങ്ങിയ വെള്ളമാ. ഇനി വീട്ടീ വന്നാ വേറെ കുളിക്കണം. അതിന് പറഞ്ഞാ കേക്കുമോ. എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാ കുഴപ്പം , പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലോ അതും കുഴപ്പം........”
“ഉണ്ണ്യേട്ടാ...............”
“എന്തെടീ പെണ്ണേ......”
“അതേയ് കുളത്തില് കലങ്ങിയ വെള്ളമാ...............”
“അത് സാരമില്ല.. പോണ വഴിക്ക് പുത്തന്‍ തോ‍ട്ടീന്ന് ഒരു കുളിയും കൂടിയാകാം........ ഞാനിപ്പോ വരാം.............”
ഞാന്‍ പറഞ്ഞാലൊന്നും കേക്കില്ലാ ഇപ്പൊ... ഒറ്റക്കുള്ള കറക്കവും താമസവും, ചോദിക്കാനും പറയാനും ആരുമില്ലാ എന്ന് വെച്ചിരിക്ക്യാ.. പൊട്ട ശീലായി......... എന്നെ ആ ഹോസ്റ്റലില്‍ കൊണ്ട് തള്ളി.. വീട്ടീന്ന് പോയി വരേണ്ട ദൂരമല്ലേ ഉള്ളൂ... സമ്മതിക്കില്ല്യാച്ചാല്‍ എന്താ ചെയ്യാ............
എനിക്ക് സ്റ്റഡീ ലീവാകാറായി... രണ്ട് ദിവസം ലീവെടുത്താല്‍ ഈ പുഞ്ചപ്പണി കഴിയും വരെ എനിക്ക് തറവാട്ടില്‍ നില്‍ക്കാം. അതിന് എനിക്ക് വേണ്ടി വക്കാലത്ത് പറയാനാരെയാ കിട്ടുക. എനിക്കാണെങ്കില്‍ അത്രയും ദിവസവും ഉണ്ണ്യേട്ടന്റെ കൂടെ കഴിയുകയും ആകാം.
ആ വഴിയുണ്ട്.. വക്കീലേട്ടനെ തന്നെ പിടിക്കാം. ഇപ്പോ ഫോണുണ്ടല്ലോ വീട്ടില്.............
ഹലോ വക്കീലേട്ടാ.......... ഇത് പാര്‍വ്വതിയാ.............
“എനിക്കൊരു ഉപകാരം ചെയ്തു തരുമോ....?
“എന്താ കാര്യംച്ചാ വളച്ചൊടിക്കാതെ പറയൂ..........”
“അതേയ്........നിക്ക് ഉണ്ണ്യേട്ടന്റെ കൂടെ തറവാട്ടില്‍ ഒരാഴ്ച നില്‍ക്കണം...........”
“നിന്നോളൂ...... അതിനെന്താ പ്രശ്നം.............”
പാര്‍വ്വതി കാര്യങ്ങളൊക്കെ വക്കീലേട്ടന്റെ ധരിപ്പിച്ചു.
വക്കീലേട്ടന്‍ ഉണ്ണിയോട് നേരിട്ട് ഇതില്‍ ഇടപെടില്ലാ എന്നും, വേണമെങ്കില് ഒരു ഉപായം പറഞ്ഞുകൊടുക്കാമെന്നും പറഞ്ഞു.
പാര്‍വ്വതി വക്കീലേട്ടന്റെ ഉപായം ഉണ്ണിയുടെ ശ്രദ്ധയില്‍ പെടുത്തി
“ഉണ്ണ്യേട്ടാ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ..........?
“പെട്ടെന്ന് പൊട്ടിത്തെറിക്കരുത്..........”
“ഇല്ലാ.... പറഞ്ഞോളൂ........ കേള്‍ക്കട്ടെ.....”
ഉണ്ണി കാര്യങ്ങള്‍ സശ്രദ്ധം കേട്ടു.. അതിനെ വിലയിരുത്തുകയും ചെയ്തു....
“പാര്‍വ്വതീ.............”
“നിന്റെ ആഗ്രഹത്തിന് ഞാനായി തടസ്സം നില്‍ക്കുന്നില്ല..........”
“പക്ഷെ ഒരു കണ്ടീഷന്‍.................”
“പരീക്ഷയില്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞ മാര്‍ക്ക് വാങ്ങിയില്ലെങ്കില്‍......... പിന്റെ എന്റെ സ്വഭാവം അറിയാമല്ലോ........”
“ഞാന്‍ നിന്നെ ഇവിടെ നിന്ന് ഇറക്കി വിടും............”
“അതെല്ലാം ഞാനേറ്റു..................”
“എന്നാല്‍ നീ പറഞ്ഞ പോലെ ഒരാഴ്ച ഇവിടെ നിന്നോളൂ...............“
പാര്‍വ്വതിക്ക് സന്തോഷമായി. അവളുടെ എല്ലാമെല്ലാമായ ഉണ്ണ്യേട്ടനൊത്ത് ഒരാഴ്ച താമസിക്കാമല്ലോ. എന്തെല്ലാം പറയാനുണ്ട്. എന്തൊക്കെ കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്യാനുണ്ട്... എല്ലാം തേവരുടെ കടാക്ഷം......
“പാര്‍വ്വതീ..................“
“എന്തോ.............”
അതേയ് നാളെ എന്നെ നേരത്തെ വിളിക്കണം.. എനിക്ക് കാപ്പി കുടി കഴിഞ്ഞ് 7 മണിക്ക് പാടത്ത് എത്തണം. അതനുസരിച്ച് ഭക്ഷണമെല്ലാം തയ്യാറാക്കി വെക്കണം. പിന്നെ ഉച്ചക്ക് കൂലിക്കാര്‍ ഭക്ഷണത്തിന് കയറുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ വീട്ടിലേക്ക് വരില്ലാ.. എനിക്കുള്ള ഭക്ഷണം ഒരിലയില്‍ പൊതിഞ്ഞ് തരണം. കുടിക്കാന്‍ വെള്ളവും വേണം.............
എല്ലാം വേണ്ടത് പോലെ ചെയ്ത് കൊള്ളാം. ഒന്നിനും ഒരു കുറവ് വരില്ലാ....
അപ്പോ നമുക്ക് അയ്യപ്പന്‍ കാവിലേക്ക് നടക്കാം..
ഉണ്ണിയുടെ പുറകെ പാര്‍വ്വതി സാധനങ്ങളുമായി നടന്നു... കുഞ്ചു അമ്മാന്റെ പറമ്പിനടുത്ത് എത്തിയപ്പോള്‍ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോ പാര്‍വ്വതിയെ കാണാനില്ലാ....
ഹൂം......... പാര്‍വ്വതി നടന്നെത്തുന്നതേ ഉള്ളൂ..........
വേഗം വാ എന്റെ പെണ്‍കുട്ടീ...... നീ ഇങ്ങനെ മെല്ലെ നടന്നാല്‍ കാര്യങ്ങളൊന്നും ശരിയായ സമയത്ത് നടക്കില്ലാ...
പാര്‍വ്വതിക്ക് താങ്ങാനാവാത്ത അത്ര ചുമടുണ്ട്.. ഉണ്ണിയോട് സഹായിക്കാന്‍ പറയാനൊരു ഭയവും............
“എന്താ ഭാരക്കൂടതലുണ്ടോ പാര്‍വ്വതീ...............”
ഹൂം...............
“അപ്പോ നിനക്ക് എന്നോട് പറഞ്ഞുകൂടെ............”
“ഞാന്‍ സഹായിക്കില്ലേ......”
“ആ നാളികേരങ്ങളിട്ടിട്ടുള്ള സഞ്ചിയും, വെളിച്ചെണ്ണയും ഇങ്ങട്ട് താ..... ഞാന്‍ പിടിക്കാം.............”
ഹാവൂ..... സമാധാനമായി........... അപ്പോ ന്റെ ഉണ്ണ്യേട്ടനെന്നോട് സ്നേഹം ഉണ്ട്... എന്റെ കൈയെല്ലാം ചോന്നു. ഉണ്ണ്യേട്ടനെന്നെ സഹായിച്ചില്ല്ലായിരുന്നുവെങ്കില്‍ കൈ പൊള്ളച്ച പൊട്ടിയേനേ...
അയ്യപ്പന്‍ കാവീന്ന് വന്ന് വേഗം ഭക്ഷണം കഴിച്ച് എനിക്ക് ഉണ്ണ്യേട്ടന്റെ കൂടെ കിടന്നുറങ്ങാന്‍ തിടുക്കമായി.. ഇനി ഉണ്ണ്യേട്ടന് തിരുത്തുമ്മലെല്ലാം കയറി ആ അമ്മാന്റെ വീട്ടീ കേറി എപ്പോഴാണാവോം തിരിക്കുന്നത്. എനിക്ക് പാട വരമ്പത്ത് കൂടി പകല്‍ സമയത്ത് പോലും നടക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടാ. ചളിയും പിന്നെ വഴുക്കലും......
ആറാട്ട് കടവില്‍ പോയ ശേഷം ഉണ്ണിയും പാര്‍വ്വതിയും അടിയറ പടവു ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. ഇപ്പോള്‍ രണ്ടാളുടേയും ഭാരം പകുതി കുറഞ്ഞു. ഉണ്ണി പാര്‍വ്വതിയുടെ കയ്യില്‍ നിന്ന് മറ്റേ സഞ്ചിയും വാങ്ങി വേഗം വേഗം നടന്ന് നീങ്ങി.
ഉണ്ണിക്ക് പാടവും വരമ്പുമെല്ലാം സുപരിചിതം.. വഴുക്കാതെ നടക്കാനും, ഓടാനും എല്ലാം അറിയാം............
‘പാര്‍വ്വതി...... നീ വേഗം വാ..............”
“ഇതെന്തൊരു പെണ്‍കുട്ടിയാ............ ?”
‘പാര്‍വ്വതീ..... നീ മുന്‍പില്‍ നടക്ക്.............’
“വേഗം നടക്ക്.................”
“വേഗം നടന്നാല്‍ ഞാന്‍ വീഴും ഉണ്ണ്യേട്ടാ............. ഭയങ്കര വഴുക്കല്‍.............”
“ആ വീഴട്ടെ...... എണീറ്റ് പിന്നെയും നടക്കാം...............”:
വീഴുന്നത് കണ്ടത്തിലേക്കല്ലേ.... തോട്ടിലേക്കൊന്നുമല്ലല്ലോ.......... രണ്ട് പേര്‍ക്കും കൂടി ഒന്നിച്ച് നടക്കാന്‍ മാത്രം വീതിയില്ലല്ലോ വരമ്പിന്..
അടിയറ പടവെത്തി............ അവിടെത്തെ കാവിലും വിളക്ക് തെളിയിച്ച്, നാളികേരം ഉടച്ച്, ഉണ്ണ്യേട്ടന്റെ വീട്ടീ കേറി ചേട്ടന് മുറുക്കാനും മറ്റും കൊടുത്ത് വേഗം വീട്ടിലേക്ക് യാത്രയായി...
ശവപറമ്പെത്തുമ്പോഴെക്കും നേരം വല്ലാതെ ഇരുട്ടി. പാര്‍വ്വതി ഉണ്ണിയെ പിടിച്ചുംകൊണ്ട് നടന്ന് നീങ്ങി....
“പാര്‍വ്വതീ..................“
“ശവപ്പറമ്പെത്തി.............”
“നിനക്ക് പേടിയുണ്ടോ...............”
“ഇവിടെ പ്രേതങ്ങളുണ്ട്...............”
“ഉണ്ണ്യേട്ടാ............ എന്നെ പേടിപ്പിക്കല്ലേ..............”
“ഇന്നാളെന്നെ എന്നെ പേടിപ്പിച്ചിട്ട് പേടി മാറി വരുന്നതെ ഉള്ളൂ.............”
“ഇതെന്തിന്നാ എപ്പോഴും ഈ പ്രേതത്തിന്റെ വര്‍ത്തമാനം പറേണ്...”
പാര്‍വ്വതി ഉണ്ണിയെ ഇറുകെ പിടിച്ച് കണ്ണടച്ച് നടന്നു. കാദര്‍ മാഷുടെ വീടെത്തിയപ്പോ കണ്ണ് തുറന്നു..........
‘ഉണ്ണ്യേട്ടാ..........വേഗം നടക്ക്..................”
“പാര്‍വ്വതീ.... നമുക്ക് കുമാരേട്ടന്റെ വീട്ടീ കേറിയിട്ട് അല്പം സൊള്ളിയിട്ട് പോകാം...............”
“വേണ്ട... പ്പൊത്തന്നെ നേരം എത്രയായെന്നറിയോ...........”
“ഏഴരേടെ ബസ്സ് പോയി................”
“നമുക്ക് വേഗം വീട്ടിലേക്ക് നടക്കാം ഉണ്ണ്യേട്ടാ...............”
“എന്നാലേ പാര്‍വ്വതീ...... നമുക്ക് തുപ്രമ്മാന്റെ വീട്ടീ കേറി കുറച്ച് ചക്കരകാപ്പീം, കൊള്ളിക്കിഴങ്ങും തിന്നാം.............”
“ഈ നേരത്തൊന്നും കൊള്ളിക്കിഴങ്ങ് അവിടെ ഉണ്ടാവില്ല..........”
“അവര് കഞ്ഞി കുടിച്ച് കിടന്നിട്ടുണ്ടകും............”
“വേഗം പൂവാ നമുക്ക് ...................”
“ഉണ്ണ്യേട്ടനെന്നെ വീട്ടീ കൊണ്ടാക്കീട്ട് തുപ്രമ്മാന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പൊയ്ക്കോ............”
ശരി........ അങ്ങിനെയാകട്ടെ........ ഈ പെണ്ണിനെ കൂടെ കൂട്ടാണ്ട് വരാമായിരുന്നു. എന്നാ പോകേണ്ടയിടത്തൊക്കെ പോയി കറങ്ങിയടിച്ച് വരാമായിരുന്നു....
എന്തിനാ ഉണ്ണ്യേട്ടാ എന്നെ വിഷമിപ്പിക്കാന്‍ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പറേണ്. ഞാന്‍ എത്ര നാളായെന്നറിയാമോ ഇങ്ങനെ ഒറ്റക്ക് കഴിയണ്. എനിക്ക് എത്രയും നേരം കൂടുതല്‍ ഉണ്ണിയേട്ടനോടൊത്ത് ഇരിക്കാനാ മോഹം..അല്ലാതെ ഇങ്ങനെ രാത്രി പാടത്തും പറമ്പിലും നടക്കാനല്ല..
ഹാവൂ വീടെത്തി.................ഇനി ഉണ്ണ്യേട്ടന് തുപ്രമ്മാന്റെ വീട്ടീ പോയി വന്നോളൂ വേണമെങ്കില്.. അപ്പോഴെക്കും ഞാന്‍ നല്ല ചൂട് ദോശയും ചമ്മന്തിയും ഉണ്ടാക്കാം.....
ഞാനെങ്ങോട്ടും പോണില്ലാ. നല്ല തണുത്ത വെള്ളത്തില്‍ ഒന്നും കൂടി കുളിക്കാം. എന്നിട്ട് ഭക്ഷണം കഴിച്ച് വേഗം കിടന്നുറങ്ങാം.
ഉണ്ണി പറഞ്ഞപോലെ നേരത്തെ തന്നെ കിടക്കാനുള്ള ഒരുക്കങ്ങളായി. പാര്‍വ്വതിയും ഉണ്ണിയെ അനുഗമിച്ചു.
“പാര്‍വ്വതി വേണമെങ്കില് ജാനുവിന്റെ കൂടെ പോയി കി
ടന്നോ...... അവള്‍ക്ക് ഒറ്റക്ക് കിടക്കാന്‍ പേടിയാകുമെങ്കില്....”
അവള്‍ക്ക് പേടിയൊന്നുമില്ല.. അവള്‍ ചിലപ്പോള്‍ അവളുടെ മാടത്തില്‍ ഒറ്റക്കാവും താമസം. പാടത്ത് പണിയായാല്‍ അവളുടെ അപ്പന്‍ മിക്കതും ഏറ്മാടത്തിലാകും താമസം.....
എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടെങ്കില്‍ എന്നെ വിളിച്ചോളാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഞാന്‍ ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് പോണ വരെ ഉണ്ണ്യേട്ടന്റെ കൂടെ തന്നെ. എനിക്ക് ഒരു പാട് കാര്യം പറയാനുണ്ട്.........
“എനിക്ക് കേക്കേണ്ടച്ചാലോ..............”
“ന്നാലും ഞാന്‍ പറഞ്ഞോണ്ടിരിക്കും.................”
“ഉണ്ണ്യേട്ടാ............ ന്നാ മ്മ്ക്ക് കിടക്കാം...............”
“ഞാന്‍ ചെമരിന്റെ അടുത്ത് കിടക്കാം...........”
“ഈ ഏസി എപ്പളാ ഓഫാക്കാ ഉണ്ണ്യേട്ടാ............ തണുപ്പ് കുറക്കാനുള്ള സൂത്രമില്ലേ ഇതിന്.. ഞാന്‍ പുതക്കട്ടെ.....”
“ഇപ്പോ പുതക്കേണ്ട............ “
“എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചോണ്ട് കിടന്നോ................”
“ഉണ്ണ്യേട്ടാ..............”
“എത്ര നാളായി ഞാനിങ്ങനെ കിടന്നിട്ട്.............”
“അപ്പോ ന്നാള് വല്യമ്മയുടെ വീട്ടില് നമ്മള്‍ താമസിച്ചില്ലേ......”
“ഹൂം.......... ഞാനത് മറന്നു............അവിടെ എനിക്കാകെ വിമ്മിഷ്ടമായിരുന്നു...........”
“ഇവിടെയോ...................”
“ഇത് നമ്മുടെ വീടല്ലേ......... ഇത് സ്വര്‍ഗ്ഗമല്ലേ എനിക്ക്..........”
“ഉണ്ണ്യേട്ടനെന്താ എന്നെ പണ്ടത്തെ പോലെ സ്നേഹമില്ലാത്തെ.......”
“എന്നാരു പറഞ്ഞു..................”
“എനിക്കങ്ങനെ തോന്നി....................“
“നിന്നോട് സ്നേഹമില്ലാഞ്ഞിട്ടാണൊ........ഞാന്‍ ഇത്രയും ത്യാഗം സഹിച്ച് നിന്നെ പഠിപ്പിക്കാന്‍ മുതിര്‍ന്നതും, എന്റെ സുഖങ്ങളെല്ലാം മറന്ന് നിന്നെ ഹോസ്റ്റലില്‍ ചേര്‍ത്തതും............”
“എന്താ പാര്‍വ്വതി നീ അങ്ങിനെ ചിന്തിക്കുന്നത്.............?
“എന്തോ എനിക്കങ്ങനെ തോന്നി.................”
‘ഇന്നാ അങ്ങിനെ തോന്നണ്ട ഇനി....................’
“നല്ലവണ്ണം മിടുക്കിയായി പഠിച്ച്......... നമുക്ക് വലിയ ആളാവേണ്ടെ...........”
“എന്നും ഇങ്ങനെ ഈ ഉണ്ണ്യേട്ടന്റെ ആട്ടും തൂപ്പും കൊണ്ട് ജീവിത കാലം മുഴുവനും കഴിച്ച് കൂട്ട്യാ മതിയോ.............”
അപ്പോ എന്റെ പഠിപ്പ് കഴിഞ്ഞാ എന്നെ എങ്ങോട്ടെക്കും വിടുകയാണോ. ഞനെങ്ങോട്ടും എന്റെ ഉണ്ണ്യേട്ടനെ വിട്ട് പോകില്ലാ. എനിക്കതിന് സാധിക്കില്ല. അങ്ങിനെ സങ്കല്‍പ്പിക്കാന്‍ പോലുമാകില്ലാ............ ഞാന്‍ എന്തും സഹിക്കാന്‍ തയ്യാറാ‍ണ്.. ഉണ്ണ്യേട്ടനെ വിട്ടുപോകാന്‍ മാത്രം പറ്റില്ല.............
“നിനക്കൊരു കല്യാണമൊക്കെ കഴിച്ച് ഒരു കുടുംബമായി ജീവിക്കേണ്ടെ.........?
“അങ്ങിനെ ഒരു മോഹമെനിക്കില്ല.............”
“ഞാന്‍ എന്റെ ഉണ്ണ്യേട്ടനെ പരിചരിച്ച് ജീവിതകാലമത്രയും കഴിക്കും.........എനിക്ക് വേറെ ഒരു ലോകം ഇല്ല... എന്റെ എല്ലാം ഉണ്ണ്യേട്ടനാണ്..........”
“അപ്പോ നിനക്ക് കല്യാണം വേണ്ടാ എന്നാണോ പറേണ്.........”
“നിന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് വേണം എന്റെ കാര്യം ആലോചിക്കാന്‍........”
“ഉണ്ണ്യേട്ടനിഷ്ടമുള്ള ആളെ ഉണ്ണ്യേട്ടന് കെട്ടിക്കോ...............”
“ഞാന്‍ ഉണ്ണ്യേട്ടന്റെ കുട്ട്യോളേം നോക്കി ഇവിടെത്തന്നെ ഉണ്ടാ‍കും........”
‘നിനക്ക് തണുക്കുന്നുണ്ടോ പാര്‍വ്വതീ............’
ഇല്ലാ............. തണുപ്പൊക്കെ പോയി....... ഇപ്പോ ആകെ ചൂടായി...........ഇനി പെട്ടെന്നൊന്നും ഈ ദേഹം തണുക്കില്ലാ...........
“നിനക്കുറക്കം വരുന്നില്ലേ....................”
“എന്റെ ഉറക്കം പോയി.....................”
“ഉണ്ണ്യേട്ടനുറങ്ങുന്നില്ലേ..................”
കുറേനാളായി വൈകി കിടന്ന് ശീലിച്ചതിനാല്‍ ഉറക്കം വരുന്നില്ലാ...
‘ഉണ്ണ്യേട്ടന് ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ ഇഷ്ടം ആരോടാണ്..............’
‘എന്നെ കൂടുതല്‍ സ്നേഹിക്കുന്ന പെണ്‍കുട്ടിയോട്............?
‘അതാരാ.......................’
‘എനിക്കറിയില്ലാ..........................’
‘എന്നേക്കാളും കൂടുതല്‍ ഉണ്ണ്യേട്ടനെ ആരെങ്കിലും സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടോ................?
“എനിക്കറിയില്ലാ പാര്‍വ്വതീ..................”
ഞാനതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാറില്ല............
നാളെ നേരത്തെ എണീക്കേണ്ടതല്ലേ.. നമുക്കുറങ്ങാം. വാ ഇങ്ങോട്ടടുത്ത് കിടക്ക്. ഉണ്ണി പാര്‍വ്വതിയെ തൂരു തുരെ ചുംബിച്ചു.. മാറോട് ചേര്‍ത്തി.. ആനന്ദത്തില്‍ അലിഞ്ഞമര്‍ന്നു............
[തുടരും]
Copyright © 2009. All rights reserved
എന്റെ പാറുകുട്ടീ....[നോവല്‍]....ഭാഗം 24
ReplyDelete[ഇരുപത്തി മൂന്നാം ഭാഗത്തിന്റെ തുടര്‍ച്ച >>>]
പാര്‍വ്വതീ നാളെ കാലത്ത് പുഞ്ചപ്പണി തുടങ്ങണം. എല്ലാം ശരിയായി. വൈകിട്ട് ആറാട്ട് കടവിലും, അടിയറ തിരുത്തിന്മേലുമുള്ള അയ്യപ്പന്‍ കാവുകളില്‍ വിളക്ക് വെച്ച് നാളികേരം ഉടക്കണം. നീ ഒരു ആറ് മണിക്ക് മുന്‍പായി കുളിച്ച് നല്ല സെറ്റ്മുണ്ടെടുത്ത് തയ്യാറായി നില്‍ക്കണം.
ഞാന്‍ വിചാരിച്ചു ഈ കഥ അവസാനിച്ചുവെന്ന്. ഒരാഴ്ചയായിട്ടും ഒരനക്കവുമില്ലാതെ കിടന്നതിനാല്‍.
ReplyDeleteഇനി ഇത്ര അദ്ധ്യായം കൂടി ഉണ്ടെന്ന് പറയാമോ ജെ പി സാര്‍.ഇപ്പോ എന്റെ രണ്ടാമത്തെ മകളും മലയാളം വായിച്ചു തുടങ്ങി. സാറിന്റെ കഥകളാണ് അവളെ പ്രാപ്തയാക്കിയെതെന്ന് അവരുടെ അച്ചന്‍ എപ്പോഴും പറയും.
സാറിന്റെ സഹോദരന്‍ ശ്രീരാമന്‍ “വേറിട്ട കാഴ്ചകളുടെ” ചില ഏടുകള്‍ ബ്ലോഗില്‍ പബ്ലീഷ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്ന് കേട്ടൂ.
ഞങ്ങള്‍ കേട്ടത് ശരിയാണെങ്കില്‍ ദയവായി ലിങ്ക് അയച്ച് തരണം.
സ്നേഹത്തോടെ
ഡോ. ആനന്ദയും കുടുംബവും........ ലണ്ടന്‍
nice one.. good to see malayalam blogs
ReplyDeleteananda
ReplyDeletei have no idea about the link of sreeraaman. any way i shall ask him and come back.
thank you for the visit in my blog pages
kathayude vazhithirivu kollaam..ashamsakal!
ReplyDeleteഒടുവില്‍ നമ്മള്‍ കണ്ടെത്തി.വീണ്ടും കാണുന്നതുവരെ ചിയേര്‍സ്
ReplyDeletesir, aadyammaayaanu ee blog kaanunnath. thudar kadtha ayarhinaal vaayichilla. veetil chennit vaikkaam.. blog il novel ezhuthaan kaanicha manasinu nandi... malayaalam blog uyarangngalil ethate...
ReplyDeleteമാഷേ,
ReplyDeleteഇപ്പോഴാ വായിച്ച് തീര്‍ത്തത്,അടുത്ത ലക്കത്തിനു കാത്തിരിക്കുന്നു.